"მერებაშვილის მამულის" დამფუძნებლის, შალვა მერებაშვილის ინფორმაციით, ტურისტულ ობიექტზე ჩასულ აზიელ სტუმრებს საქართველო აზიის შვეიცარიად მიაჩნიათ.როგორც მეღვინე და ტურისტული კომპლექსის მფლობელი "ბიზნესპარტნიორთან" განმარტავს, აღნიშნულ ბაზარზე ღვინის მოხმარება ბოლო 10 წელიწადში 60%-ით გაიზარდა, შესაბამისად, ქართულ ღვინოს დიდი პოტენციალი აქვს."აზიურ ქვეყნებს საქართველოს მიმართ დიდი ინტერესი აქვთ. ჩვენთან ჩამოსული სტუმრები, რომლებიც ტაილანდიდან, სინგაპურიდან გვსტუმრობენ უშუალო კომუნიკაცია მაქვს, ხშირად ვეკითხები რატომ აირჩიეს ეს ქვეყანა - თითქმის ყველა ერთ აზრზეა: საქართველო აზიის შვეიცარიად მიაჩნიათ. აღნიშნული ქვეყნები საქართველოს მაინც აზიად მოიაზრებენ. მოკლედ, ჩვენი ქვეყნის მიმართ ძალიან დიდი დაინტერესებაა, განსაკუთრებულ ყურადღებას ტრადიციებს აქცევენ და აფასებენ. შესაბამისად, როდესაც ქვეყანას ეცნობიან კარგად იციან, რომ საქართველოს სავიზიტო ბარათი ღვინოა, თავისი 8 000 წლიანი ისტორიით.აზიურ ბაზარზე ღვინის მოხმარება ბოლო 10 წელიწადში 60%-ით გაიზარდა, ამიტომ აღნიშნული სეგმენტი მაღალი ალკოჰოლური სასმელებიდან ღვინის დაგემოვნებაზე გადავიდა. ძალიან დიდი პოტენციალი გვაქვს, თუმცა უმაღლესი ხარისხი უნდა დავაკმაყოფილოთ, რათა ჩვენი ნიშა დავიკავოთ. აუცილებელი კიდევ უფრო მეტი აქტიური მარკეტინგული ჩართულობა, ღვინის ეროვნული სააგენტო კერძო სექტორთან ერთად ბერს აკეთებს, მაგრამ გასაკეთებელი კიდევ მეტია, რომ მოწოდების სიმაღლეზე ვიყოთ", - აცხადებს შალვა მერებაშვილი.როგორც ტურისტული კომპლექსის მფლობელი განმარტავს, ვიზიტორების 99%-ი საერთაშორისო სტუმრებზე მოდის, რადგან ადგილობრივი მოსახლეობა ღვინის მიმართულებით ძირითადად კახეთს სტუმრობს."წელს ჩვენს მამულს სასტუმრო დაემატა, რომელიც 6 სხვადასხვა კატეგორიის ოთახისგან შედგება, სივრცე 15 სტუმარზეა გათვლილი. მშენებლობა გასულ წელს  დავიწყეთ და რამდენიმე თვის წინ -  ივნისში გავხსენით.  მომხმარებლის მოთხოვნიდან გამომდინარე, არა მხოლოდ მიღება-გამასპინძლების სერვისი გვაქვს, არამედ სტუმარს ადგილზე დარჩენასაც ვთავაზობთ. სასტუმროს გახსნის შემდეგ მომხმარებლების რაოდენობა 15%-ით გაიზარდა, რასაც სწორედ ახალი ობიექტის გახსნას ვუკავშირებ.ზოგადად, სასტუმროს სფერო ასეთია - პირველ წელს დატვირთულობა დაახლოებით, 30%-ს შეადგენს, შემდეგ წლებში კი მომხმარებლების რაოდენობა იზრდება. აღნიშნული ტენდენციის მიუხედავად, 30%-იან დატვირთულობას აგვისტოს ბოლოს უკვე გადავაჭარბეთ, კერძოდ, 40%-იანი დატვირთვა გვქონდა", - აცხადებს მერებაშვილის მამულის წარმომადგენელი.შალვა მერებაშვილი უშუალოდ მომხმარებლების შესახებ საუბრობს და აღნიშნავს, რომ ვიზიტორები ყველაზე ხშირად გერმანიიდან, ბალტიისპირეთის ქვეყნებიდან, ისრაელიდან, პოლონეთიდან, აღმოსავლეთ ევროპის ქვეყნებიდან სტუმრობენ."მერებაშვილის მარნის" დამფუძნებელი ინფრასტრუქტურულ საკითხსაც მიმოიხილავს და ხაზს უსვამს, რომ კასპში აღნიშნული ხაზით პრობლემები არ არის."წლების წინ გზის პრობლემა გვქონდა, მაგრამ ახლა ეს საკითხი მოგვარებულია, სტუმარს გადაადგილება და ტურისტულ ლოკაციებამდე მოსვლა არ უჭირს. ამასთან, საგზაო ნიშნების მაჩვენებლებიც გვაქვს. აქედან გამომდინარე, ინფრასტრუქტურულ პრობლემებს ნაკლებად ვაწყდებით", - აცხადებს "მერებაშვილის მამულის" დამფუძნებელი.ცნობისთვის, "მერებაშვილის მამულის" მეღვინეობა და სასტუმრო შიდა ქართლში, კასპში მდებარეობს, ტურისტულ ობიექტს 2 ჰექტარზე გაშენებული ვენახი სოფელ ოკამში აქვს. მარანი ადგილობრივ ბაზარზე 2018 წლიდან ოპერირებს. რაც შეეხება სასტუმროს ფუნქციონირება რამდენიმე თვის წინ, ივნისში დაიწყო.bp.ge 

კომპანია "ჩაი მამათის" დამფუძნებლის, დირექტორის, კახა ურუშაძის ინფორმაციით, ადგილობრივი მწარმოებლებისთვის ქსელურ მარკეტებში შესვლა  გამოწვევად რჩება.როგორც მეწარმე "ბიზნესპარტნიორთან" აღნიშნავს, ბაზარზე არსებულ პირობებში ადგილობრივ პროდუქციას იმპორტირებულ საქონელთან კონკურენციის გაწევა უჭირს, ხოლო გარკვეული სახის ხელშეწყობა პრაქტიკულად არ არსებობს."იმპორტირებულ პროდუქტზე უფრო საშეღავათო ფასებში შეტანა არ შეგვიძლია, ობიექტზე ადგილის შერჩევაც პრობლემატური საკითხია. გარკვეული სახის ნაბიჯებია გადასადგმელი, თუმცა ამ ყველაფერს  მარტივი გამოსავალი აქვს, მაგალითად, ზოგიერთ ქვეყნებში იმპორტირებულ პროდუქტზე დიდი გადასახადია დაწესებული, ამით ადგილობრივი წარმოების ხელის შეწყობა ხდება. მაგალითად, იაპონიაში ბრინჯი, რომ შეიტანოთ 800%-ი უნდა გადაიხადოთ, რადგან ქვეყანა ადგილობრივ წარმოებას ეხმარება. მსგავსი სპეციფიკის მოფიქრება ჩვენთანაც შეიძლება, რათა ცოტა კონკურენტუნარიან გარემოში მოვხვდეთ", - აცხადებს კომპანიის წარმომადგენელი.ამასთან, კახა ურუშაძე ფინანსური კუთხითაც საუბრობს და ხაზს უსვამს, რომ მწარმოებლებს ქსელურ მარკეტებში შესვლისას მაღალი გადასახადების პირობები აწუხებთ."ქსელურ მარკეტებში, რომ შეხვიდე "ქეშბექიც" უკან დასაბრუნებელი მაღალია. ძალიან ხშირია შემთხვევა, რომ იმპორტირებული საქონელი ბუნებრივად სუფთა არ არის და ერთი და იმავე გადასახადს ვიხდით, ხარისხის შემოწმება არ ხდება, ამ შემთხვევაში ჩაის მიმართულებით ვსაუბრობ - ქვეყანაში კატასტროფა პროდუქცია შემოდის. ერთი თემაა იმპორტი, მეორე საკითხია - ხომ შესაძლებელია, ადგილობრივ წარმოებას ქსელურ მარკეტებში შესვლისას, მაგალითად, საშემოსავლოს კუთხით გარკვეული სახის შეღავათი ჰქონდეს?! მოკლედ, ეს ყველაფერი საერთო, კომპლექსური პრობლემაა", - აცხადებს კახა ურუშაძე.ცნობისთვის, "ჩაი მამათი" ლანჩხუთის რაიონში, სოფელ მამათში  მდებარეობს, კომპანიას პლანტაცია გაშენებული 14 ჰექტარზე აქვს. "ჩაი მამათი" ადგილობრივ ბაზარზე 2 წელია ოპერირებს.bp.ge 

"ჭრებალოს მარნის" მენეჯერის, ნათია ლოლუას შეფასებით, საქართველოში ბიო მევენახეობის განვითარება განსაკუთრებულად მნიშვნელოვანია, რადგან ვენახებში შხამქიმიკატების ფართო გამოყენება სერიოზულ პრობლემად რჩება.მარნის მენეჯერის აზრით, ყურძნისთვის დიდი რაოდენობით ქიმიური დანამატის მიღება უნდა აიკრძალოს, ხოლო ბიო მევენახეობის ხელშეწყობა ქვეყნის ღვინის ინდუსტრიას ჯანსაღი განვითარებისა და მაღალი ხარისხის პროდუქტის შექმნის შესაძლებლობას მისცემს."საქართველოში ბიო მევენახეობა, კიდევ უფრო თუ განვითარდება მივესალმები, რადგან ვენახები იმდენი შხამქიმიკატით იწამლება ადამიანმა არ შეძლება მოიხმაროს. ზოგად ჭრილში კი, ყურძნისთვის ამდენი დანამატის მიცემა უნდა აიკრძალოს. ბიო მევენახეობა, თუ განვითარდება და ამ მიმართულებით აქტიურად ვიმუშავებთ, ბაზარზე ღვინის დეფიციტი არ შეიქმნება, შეიძლება მოსავლის რაოდენობა შემცირდეს, მაგრამ ფასის დიაპაზონი გაიზრდება - ჩვენს ნიშას დავიკავებთ და რაც მთავარია, ჯანსაღ პროდუქტს შევქმნით", - აღნიშნავს ტურისტული ობიექტის წარმომადგენელი.ნათია ლოლუას ინფორმაციით, ფინანსური თვალსაზრისით, ბიო მევენახეობა უფრო ეკონომიურია, ვიდრე ქიმიური დანამატებით ყურძნის წარმოება."ფინანსური კუთხით, რომ გესაუბროთ, ვენახისთვის ათასი სახის დანამატები გაცილებით დიდ თანხაზე ადის, ვიდრე ბიო მიმართულებით ღვინის წარმოება. რაც შეეხება პრობლემატურ საკითხს -  მევენახეებს ხშირად ვენახი მიჯრით აქვთ, ანუ ერთი მეღვინე, თუ შხამქიმიკატს იყენებს, შენ ბიო მიმართულებას მიჰყვე რთულია, თუმცა ჩვენ მაქსიმალურად ვერიდებით, ქიმიურ დანამატებს არასდროს ვიყენებთ. მოთხოვნას, რაც შეეხება ჩვენს მარანში ბიო ღვინოს იშვიათად ითხოვენ, ძალიან კარგი იქნება, თუ პოპულარული გახდება", - აღნიშნავს ნათია ლოლუა.ღვინის მარნის წარმომადგენელი ზაფხულის სეზონზე მომხმარებლების რაოდენობის შესახებაც საუბრობს და აღნიშნავს, რომ აღნიშნულ პერიოდში ვიზიტორების რაოდენობა გასულ წელთან შედარებით, გაზრდილი იყო.  ნათია ლოლუას ცნობით, ზრდის მიზეზები  კომპლექსურია, თუმცა ზოგად ჭრილში - რაჭის მიმართ ტურისტული ინტერესი გაიზარდა. ამასთან, ობიექტზე არსებულ რესტორანს მეორე დარბაზიც დაემატა, შესაბამისად, ახლა უკვე მეტი მომხმარებლების მიღება შეუძლიათ."ზაფხულის სეზონი დატვირთული იყო. სტუმრების უმრავლესობა ადგილობრივი მოსახლეობა გახლდათ, განსაკუთრებით თბილისიდან ჩამოდიოდნენ. უცხოეთიდან ამ ეტაპზე, ებრაელი ვიზიტორები არიან. ზოგადად, საკუთარი მომხმარებელი გვყავს, რომლებსაც ჩვენი პროდუქცია ძალიან მოსწონს. დრო გადის, ბაზარზე აქტიურად ვოპერირებთ, ამიტომ მომხმარებლების რაოდენობაც იზრდება. ამასთან, სოციალურ ქსელში აქტიურები ვართ, ძალიან დიდ ყურადღებას სწორ მარკეტინგულ ჩართულობას ვუთმობთ", - აღნიშნავს ღვინის მარნის მენეჯერი.ნათია ლოლუა წარმადობის შესახებაც საუბრობს და ხაზს უსვამს, რომ კომპანია წელიწადში 300 000 ბოთლ ღვინოს აწარმოებს."ადგილობრივი რაჭა-ლეჩხუმის ჯიშებისგან ვაწარმოებთ სხვადასხვა, ტრადიციულ, ახალ ღვინოს, რომელიც ჩვენ შევქმნით. საექსპორტო ბაზრის გაფართოებას, ამ ეტაპზე, არ ვგეგმავთ. ექსპორტზე, მაგალითად, აშშ-ში, გერმანიაში გავდივართ. ასევე ადგილობრივ ბაზარზეც ვართ წარმოდგენილი, 8 000-ს მოსავალში შეგიძლიათ, გვნახოთ. ერთი ბოთლი ღვინის საშუალო დიაპაზონი 25 ლარიდან 50 ლარამდე მერყეობს", - აცხადებს ნათია ლოლუა.ცნობისთვის, მარანი  ამბროლაურის მუნიციპალიტეტში, სოფელ ჭრებალოში, ხვანჭკარის ზონაში მდებარეობს. ვენახის ფართობი 10 ჰექტარია. განთავსებულია 1896 წელს აშენებულ ისტორიულ შენობაში მდინარე ასკის პირას, ხოლო ვენახი გაშენებულია სოფ. ჟოშხაში, მდინარე რიონის მარჯვენა სანაპიროზე.კომპანიის მფლობელები წარმოადგენენ თავად სოფელ ჭრებალოს დამფუძნებლების შთამომავლებს, სწორედ ამ ფაქტმა განაპირობა სოფ. ჭრებალოს ისტორიულ შენობაში ღვინის საწარმოსა და მარნის დაარსება. "ჭრებალოს მარანი"  რაჭა-ლეჩხუმის რჩეული ვენახებიდან 6 სახეობის ქვევრის, მშრალ და ნატურალურად ნახევრად ტკბილ ღვინოებს აწარმოებს. მარანში ხდება ასევე ჭაჭის წარმოებაც.bp.ge 

გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის სამინისტროს გარემოსდაცვითი ზედამხედველობის დეპარტამენტის თანამშრომლებმა სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთებზე დათესილი კულტურების ინსპექტირება განახორციელეს.ბიომრავალფეროვნების კონტროლის სამსახურის სპეციალისტების მიერ ქვეყნის სხვადასხვა რეგიონში არსებული სასოფლო-სამეურნეო ნათესებიდან შერჩევითი წესით აღებულია კარტოფილის, სიმინდის, ხორბლის,  ქერის, იონჯას, საზამთროსა და პომიდვრის 30 ნიმუში.ლაბორატორიული კვლევის შედეგად დადგინდა, რომ არც ერთი სახეობა არ შეიცავს გმო მარკერს, რაც ადასტურებს, რომ ისინი ცოცხალ გენმოდიფიცირებულ ორგანიზმებს არ წარმოადგენს.საქართველოში ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების გარემოში კულტივირება აკრძალულია. გარემოსდაცვითი ზედამხედველობის დეპარტამენტი, ქვეყნის მასშტაბით  მცენარეების სხვადასხვა სახეობას ცოცხალი გენმოდიფიცირებული ორგანიზმების შემცველობაზე 2015 წლიდან დღემდე სისტემატურად ამოწმებს. დღემდე დეპარტამენტის შესაბამისი სამსახურების მიერ სულ შემოწმებულია 4923,93 ჰა სასოფლო-სამეურნეო დანიშნულების მიწის ნაკვეთი და აღებულია 332 ნიმუში. მათგან გმო მარკერები დადგინდა მხოლოდ იონჯას კულტურაში (2 შემთხვევა). ორივე ფაქტი სისხლის სამართლის დანაშაულის ნიშნებს შეიცავდა და მასალები, შემდგომი რეაგირების მიზნით შესაბამის უწყებაში გადაიგზავნა.

გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრი დავით სონღულაშვილი  მცხეთის მუნიციპალიტეტში იმყოფებოდა, სადაც ნატახტარში მდებარე გაყინული პურ-ფუნთუშეულის საწარმო შპს „ფუდ ალიანსი“ დაათვალიერა.დავით სონღულაშვილმა ქვეყანაში წარმოების ზრდის ტენდენციაზე გაამახვილა ყურადღება და აღნიშნა, რომ სახელმწიფო პროგრამებმა გადამწყვეტი როლი ითამაშა აგრარული დარგის განვითარებაში. შედეგად, გაზრდილია წარმოება. ქართული პროდუქცია საკუთარ ადგილს იმკვიდრებს როგორც ადგილობრივ, ასევე საერთაშორისო ბაზრებზე.შპს „ფუდ ალიანსი“ სოფლის განვითარების სააგენტოს ბენეფიციარია.  კომპანიამ წარმოების გაფართოებისა და ტექნოლოგიური განახლებისთვის არაერთხელ ისარგებლა პროექტით „შეღავათიანი აგროკრედიტი“. საწარმოს, რომელიც 80-მდე სახეობის პროდუქციას აწარმოებს, 135 დასაქმებული ჰყავს.პროდუქციის რეალიზაცია საქართველოს მასშტაბით, ჰორეკა სექტორსა და სხვადასხვა ქსელურ მაღაზიებში ხდება. საწარმო უახლესი ტექნოლოგიებით, დანადგარებით და სამაცივრე მოწყობილობებით არის აღჭურვილი; დანერგილია სურსათის უვნებლობის საერთაშორისო სტანდარტი - FSSC 22000.აღსანიშნავია, რომ „შეღავათიანი აგროკრედიტის“ პროექტის ფარგლებში, 2013 წლიდან 2025 წლის 30 ივნისის მდგომარეობით, მხოლოდ პურ-პროდუქტების წარმოების მიზნობრიობით ბანკების მიერ გაიცა 29 მილიონი ლარის ღირებულების 8 სესხი, ხოლო სააგენტოს თანადაფინანსებამ 5.5 მილიონ ლარზე მეტი შეადგინა.გარემოს დაცვისა და სოფლის მეურნეობის მინისტრთან ერთად, მინისტრის მოადგილე კახა კაკაბაძე, სახელმწიფო რწმუნებული მცხეთა-მთიანეთის მხარეში ალექსანდრე ზაგაშვილი, მცხეთა-მთიანეთის დელეგატი დიმიტრი ხუნდაძე და ადგილობრივი თვითმმართველობის წარმომადგენლები იმყოფებოდნენ.

მეღვინეობა "ითაბანის" დამფუძნებლის, რატი კოჭლამაზაშვილის ინფორმაციით, მცირე მარნებს უზარმაზარი კონკურენციის პირობებში, ბაზარზე გადარჩენა თუ სურთ, ბიო მევენახეობის ხაზის მიმართულებით უნდა განვითარდნენ, რადგან ნატურალური პროდუქტის შეძენით, განსაკუთრებით მაღალმხარჯველუნარიანი უცხოელი მომხმარებლები ინტერესდებიან.რატი კოჭლამაზაშვილი "ბიზნესპარტნიორთან" გამოწვევების შესახებაც საუბრობს და ხაზს უსვამს, რომ ბიო მევენახეობის განვითარება დიდ ცოდნას მოითხოვს და ჩვეულებრივ ვენახთან შედარებით, სპეციფიკური მოსავლელია."მომხმარებლებს, როდესაც ქართულ ღვინოს შევთავაზებთ ხარისხი ამოსავალი წერტილი უნდა იყოს, შემდეგ უკვე ჩვენი ისტორია და მარკეტინგული ჩართულობა მოდის. ღვინის სამშობლო ვართ და როგორც აზიელი, ასევე ევროპელი ტურისტები ამ ყველაფერს აფასებენ. რაც შეხება, უშუალოდ ბიო მევენახეობის განვითარებას -  ჩემი მარანი სრულად ბიო მევენახეობას მიყვება. მცირე მარნები აღნიშნული ხაზის განვითარებით განსაკუთრებით უნდა დაინტერესდნენ, მხოლოდ ეს შესაძლებლობა აქვთ. თუ გვინდა ჩვენ (მცირე მარნები) ბაზარზე გადავრჩეთ მაღალი ხარისხის პროდუქტი უნდა ვაწარმოოთ! მაღალი ხარიხის ღვინო კი ნატურალურ მეღვინეობას უკავშირდება. აღნიშნულ ხაზს თავისი, მუდმივი მომხმარებელი ჰყავს, რომელიც შრომას აფასებს, მაღალმხარჯველუნარიანია და 1 ბოთლის გასაყიდი ფასიც მაღალია. "ითაბანში" ღვინის ფასის დიაპაზონი 25-დან 40 ლარამდე მერყეობს. ჩემი მარნის ფილოსოფიაა: ნატურალური ღვინო ვაწარმოოთ", - აღნიშნავს მეღვინე.რატი კოჭლამაზაშვილი უშუალოდ ტურისტების რაოდენობასაც მიმოიხილავს და აღნიშნავს, რომ მარანში ვიზიტორების რაოდენობა 20%-ით შემცირდა. ფაქტის გამომწვევ მიზეზს კი, კომპლექსურ საკითხს უკავშირებს. "ღვინოს ტრადიციული მეთოდით, ქვევრში ვამზადებთ, სულ 3 ტიპის გვაქვს: რქაწითელი, ქისი და საფერავი. ზოგჯერ, ყურძენს დამატებით ადგილობრივი მევენახეებისგან ვყიდულობთ. ჯერჯერობით, ღვინოს მხოლოდ ადგილზე ვყიდით, თუმცა წელს ვენახი მსხმოიარობაში შევიდა და ადგილობრივ ბაზარზე გამოვჩნდებით. რაც შეეხება ვიზიტორებს, 80%-ი  უცხოელები გვსტუმრობენ, დანარჩენი  20%-ი  ადგილობრივ მოსახლეობაზე მოდის. უცხოელი ვიზიტორები შვეიცარიიდან, გერმანიიდან, პოლონეთიდან არიან, მოკლედ, ევროპის ქვეყნები აქტიურობს. ქვევრის, ბიო ღვინო უცხოელ ვიზიტორებს განსაკუთრებით მოსწონთ. ამასთან, მარანში ვიზიტორების რაოდენობის შემცირება კომპლექსური საკითხია და ზუსტად რა ასპექტმა გამოიწვია თქმა გამიჭირდება", - აღნიშნავს მეღვინე.ცნობისთვის, ღვინის მარანი "ითაბანი" ახმეტის რაიონი სოფელი ქვემო ალვანში მდებარეობს. ვენახის ფართობი 1 ჰექტარს მოიცავს და 3 ტიპის ღვინოს რქაწითელს, ქისსა და საფერავს აწარმოებს.bp.ge 

"ღვარძელაშვილის მარნის" გიორგი ღვარძელაშვილის ინფორმაციით, ქართული ბიო ღვინო უცხოურ ტურისტებს განსაკუთრებით იაპონელებს ძალიან მოსწონთ.როგორც "ბიზნესპარტნიორთან" მეღვინე აღნიშნავს,  საქართველოს აღნიშნულ მიმართულებას ძალიან დიდი პოტენციალი აქვს. "ბიო მეღვინე ვარ, აღნიშნული მიმართულება ჩემი ნიშაა... 8 000-ს ბოთლ ღვინოს ვაწარმოებთ, საიდანაც 70% ექსპორტზე გადის, ხოლო 30% უშუალოდ მარნის ობიექტზე მოსული ტურისტები იძენენ. ტურისტების მიმართულებას რაც შეეხება - ევროპელი ვიზიტორების რაოდენობამ იკლო, აზიელები, განსაკუთრებით ინდოელები მრავლად არიან. 8 000 ბოთლი ღვინიდან ბიო მიმართულება პროცენტულად ყველაზე დიდია.კონკურენციას, რაც შეეხება -  არახალია, რომ როგორც ადგილობრივ, ასევე უცხოურ ბაზარზე ძალიან დიდი კონკურენციაა, მაგრამ როგორც უკვე აღვნიშნე, ბიო ღვინოს ვაწარმოებ, რაც განსაკუთრებით უცხოელებისთვის საინტერესო სფეროა, ამავდროულად ჩემი კლიენტები მყავს და ვიცი ჩემს მომხმარებლებს რა სურთ... ხაზგასმით მინდა ვთქვა, რომ ბიო ღვინით დიდ ინტერესს გამოთქვამენ! რამდენჯერმე უცხოელმა პარტნიორებმა მითხრეს, რომ დოკუმენტური ფილმის გადაღებაც კი უნდათ, თუ როგორ უვლიან საქართველოს მასშტაბით ბიო ვენახს. საერთო ჯამში, რომ შევაჯამო როგორც ბიო ღვინო, ასევე ბიო პროდუქტი უცხოელ ტურისტებს, განსაკუთრებით იაპონელებს მოსწონთ. შესაბამისად, გაჩერება არ შეიძლება, აღნიშნული სეგმენტი უნდა მოვიცვათ", - აცხადებს კომპანიის დამფუძნებელი.გიორგი ღვარძელაშვილი "ბიზნესპარტნიორთან" სამომავლო გეგმებზეც საუბრობს და ხაზს უსვამს, რომ კომპანიის ბიო ღვინო შესაძლოა, იაპონიის ბაზარზეც გაიყიდოს.ცნობისთვის, "ღვარძელაშვილის მარნის" ღვინო ექსპორტზე, 8 ქვეყანაში იყიდება. ესენია: აშშ, გერმანია, ინგლისი, ნიდერლანდები, საფრანგეთი, იტალია, შვეიცარია და ავსტრალია. მარანი ღვინოს 2014 წლიდან აწარმოებს. ექსპორტზე კი 2018 წლიდან გადის.თელავის რაიონის სოფელ  კონდოლში, 5 ჰექტარ მიწის ფართობზე, ღვარძელაშვილი 3 დასახელების ბიო ღვინოს - საფერავს, კონდოლურს და ჟღიას აწარმოებს.bp.ge

რუბრიკა "ღვინის გზა" ტრადიციული და თანამედროვე მარნები, სადეგუსტაციო სივრცე, ტურისტული ინფრასტრუქტურა და მასშტაბური საწყობები - ღვინის გზის” ფარგლებში დღეს გიამბობთ "მეღვინეობა ჩელთის" შესახებ, კომპანიაზე, რომლის ვენახები უნიკალურ ტერიტორიაზეა გაშენებული, რაც ღვინის ხარისხის ერთ-ერთი მთავარი განმსაზღვრელია.მეღვინეობა "ჩელთი" კავკასიონის ქედის ძირას, მდინარე ჩელთის მიმდებარედ მდებარეობს, ეს ადგილი კი თავისი მიკროკლიმატით და ნიადაგით გამოირჩევა. აქ დღესა და ღამეს შორის ტემპერატურის სხვაობა 20 გრადუსია, რაც დადებით ეფექტს ახდენს ვენახებზე.ანა მირიანაშვილი "მეღვინეობა ჩელთის" თანადამფუძნებელი და კომერციული დირექტორი "ბიზნესპარტნიორთან" აცხადებს, რომ ტერიტორია 80 ჰექტარზეა გაშენებული, საიდანაც 63 ჰექტარი ვენახს, ხოლო დანარჩენი ტერიტორია მიწისქვეშა საძველეებს, კლასიკურ და ტრადიციულ ღვინის მარნებს, ტურისტულ კომპლექსსა და რეკრეაციულ ბაღებს აერთიანებს.  "ვაწარმოებთ 20-მდე დასახელების ღვინოს 5 ჯიშისგან, გვაქვს საფერავი, ქისი , ხიხვი, მწვანე და რქაწითელი. წელიწადში წარმადობა 400-500 ათას ბოთლამდეა. აქედან 20% ქვევრის ღვინოზე მოდის, ხოლო 80% იწარმოება უჟანგავი ფოლადის ცისტერნებში და მუხის კასრებში. ჩვენი პროდუქცია 28 ქვეყანაში გადის, ასევე ლოგისტიკური ცენტრები გვაქვს ევროპაშიც და აზიაშიც, ეს საწყობები გვეხმარება და გვიმარტივებს ლოგისტიკას და მარკეტინგულადა ხელს გვიწყობს რომ სხვადასხვა კონკურსებზე თუ დეგუსტაციებზე მარტივად გავგზავნოთ ჩვენი ღვინო",- ამბობს  ანა მირიანაშვილი.მისივე თქმით, თუნდაც ის ფაქტი, რომ ქართული ღვინის სახელი ფიგურირებს ისეთ ადგილებში, როგორიცაა თუნდაც მიშელინის ვარსკვლავის მფლობელი რესტორნები, ეს უკვე წარმატებაა და სხვა კომპანიებსაც გზას უხსნის, რომ ასეთ ადგილებში შეიტანონ ღვინო."მსოფლიოში ძალიან ბევრი ადამიანი დაინტერესდა ქვევრის ღვინით, ბევრს საქართველდანაც კი მიაქვს ქვევრები იაპონიაში, ამერიკაში და ევროპის ქვეყნებში, რომ თავის ქვეყნებში აწარმოონ ქვევრის ღვინო. მიზეზი არის ის, რომ ძალიან ბევრი თიხის ჭურჭელი არსებობს მსოფლიოში, თუმცა ქვევრი მათგან გამორჩეულია, რაც „იუნესკომაც“ აღიარა. მუდმივად ვცდილობთ ახლო კონტაქტში ვიყოთ მომხმარებლებთან და პარტნიორებთან და პირადად გავაცნოთ ჩვენი პროდუქტი, რადგან პირველ რიგში, ქართულ ღვინოს ყიდის ქართული მეღვინეობის ისტორია და შემდეგ უკვე პროდუქტი",- აღნიშნავს ანა მირიანაშვილი.კომპანიას უკვე აქვს 150 ათასი ბოთლის ტევადობის საძველე, რომელიც მალე 350 ათას ბოთლამდე გაიზრდება – ეს ქართული მეღვინეობის ერთ-ერთი ყველაზე დიდი ობიექტია."ჩვენი მეღვინეობისთვის ღვინის ბოთლში დავარგება ძალიან მნიშვნელოვანია, ამიტომ ახალ საძველესაც ვაშენებთ. ყველა საუკეთესო მოსავლის ღვინოს ვინახავთ და ნელ-ნელა გამოგვაქვს სარეალიზაციოდ, ზოგჯერ შეიძლება 10 წელი დავიცადოთ სანამ პროდუქტს ბაზარზე გამოვიტანთ",- ამბობს "მეღვინეობა ჩელთის" თანადამფუძნებელი და კომერციული დირექტორი ანა მირიანაშვილი.bp.ge 

რუბრიკა "ღვინის გზა" ქართული ღვინის ტრადიციას ახალი თაობის მეწარმეები ახალი ენერგიით აგრძელებენ. "ბიზნესპარტნიორის" რუბრიკის "ღვინის გზა" ფარგლებში გაგაცნობთ  "ჭოტიაშვილების მეღვინეობას", რომელიც კახეთის სოფელ სანიორეში მდებარეობს.კომპანიის დამფუძნებლებმა არამარტო ვენახები გააშენეს და ქვევრის ღვინის წარმოება დაიწყეს, არამედ სიცოცხლე დაუბრუნეს მეღვინეობას, რომელიც მათ ოჯახში თაობიდან თაობას გადაეცემოდა.საქმიანობაში მთელი ოჯახია ჩართული, მეღვინეობა კი შემოსავლიან და პერსპექტიულ ბიზნესად იქცა, რომლის ღვინოებსაც საქართველოს გარეთ უკვე კარგად ცნობენ.ჭოტიაშვილების საოჯახო მარანს საფუძველი 2002 წელს ჩაეყარა, როდესაც ორმა ძმამ გადაწყვიტა საკუთარ მამაპაპისეულ მიწაზე გაეშენებინა ქართული მივიწყებული ვაზის ჯიშები.როგორც კახა ჭოტიაშვილი „ბიზნესპარტნიორს“ უყვება, ამჟამად 17 ჰექტარ ფართობზე 40-ზე მეტი ყურძნის სახეობაა გაშენებული, საიდანაც 14 აწარმოებენ, დანარჩენს კი ექსპერიმენტული ხასიათი აქვს."ჩვენი ძირითადი მიზანია მივიწყებული ქართული ვაზის ჯიშებისგან დავაყენოთ ღვინო, შევისწავლოთ და რაღაც შედეგები მივიღოთ. სწორედ ამიტომ, ხშირად ვატარებთ ექსპერიმენტებს. ვაწარმოებთ 50 ათას ბოთლს, რომელიც ნაწილიც საქართველოში იყიდება და ნაწილი გადის ექსპორტზე. ხარისხიანი ღვინის მისაღებად მთავარია ხარისხიანი ყურძენი, აქედან გამომდინარე, ჩვენთვის პრიორიტეტია მხოლოდ საკუთარი ყურძნისგან ვაწარმოოთ ღვინო.ხშირად მეკითხებიან, თუ რატომ ქვევრის ღვინო, არ არსებობს იმაზე მეტი სიახლოვე მეღვინესა და ქვევრის ღვინოს შორის, როგორც ქვევრში ღვინის დაყენების დროს. ჩემი გამოცდილებიდან, რადგან 15 ქვეყანაში ვყიდით ღვინოს, მოთხოვნა ქართულ ღვინოზე დღითი დღე იზრდება, უფრო ცნობადი გახდა და სულ უფრო მეტი რესტორანი, მაღაზია და კომპანია ინტერესდება, რაც გამოწვეულია იმით, რომ ქართულ ღვინოს არ აქვს ანალოგი, ჩვენი ტექნოლოგია ყველასგან განსხვავებულია გემოებით, ხასიათით და ეს ძალიან სასიხარულოა",- ამბობს "ჭოტიაშვილების მეღვინეობის" თანადამფუძნებელი კახა ჭოტიაშვილი.მისივე თქმით, ქართულ ღვინოს ნამდვილად აქვს პოტენციალი, ამას მოწმობს საერთაშორისო ექსპერტების შეფასებებიც, რომლებიც აღნიშნავენ ხოლმე, რომ დიდი მომავალი აქვს და ის მართლაც საუკეთესოა.bp.ge

ადგილობრივ ბაზარზე დისტრიბუციის და ხარისხიანი პროდუქციის სერიოზული პრობლემაა. ეს საკითხი საკმაოდ კომპლექსურია. საქართველოში პირველადი წარმოება განვითარებული არ არის, ისე როგორც სხვა ქვეყნებში, - მწვანილისა და ბოსტნეულის მწარმოებელი კომპანია "ჰერბიას" თანადამფუძნებელმა დავით ჯანელიძემ "ბიზნესპარტნიორთან" განაცხადა.მისივე ინფორმაციით, გარკვეულ პროდუქტებს ზამთრის პერიოდში მხოლოდ ერთი კომპანია აწარმოებს, რადგან საკმაოდ დიდ  ხარჯებთან არის დაკავშირებული მაღალტექნოლოგიური სათბურის მშენებლობა, რომლის ფინანსური საშუალება კომპანიებს არ აქვთ. სწორედ ამიტომ, ზამთრის პერიოდში მასიური წარმოება ვერ ხდება.დავით ჯანელიძის თქმით, ამჟამად, კომპანიის ძირითადი მიზანი HoReCa  სექტორის მაქსიმალური ათვისება და ამასთან, საქართველოს ბაზარზე დეფიციტური პროდუქციის იმპორტირებული  მაღალხარისხიანი პროდუქტით შევსებაა."HoReCa სექტორის მომარაგება დავიწყეთ. მოთხოვნა დიდია, მაგრამ როგორც დისტრიბუციის, ისე ხარისხიანი პროდუქციის ნაწილში ადგილობრივ ბაზარზე დიდი პრობლემებია. ჩვენ ასე თუ ისე შევძელით, რომ ბაზრისთვის დისტრიბუცია და მაღალი ხარისხის პროდუქცია შეგვეთავაზებინა. ყოველდღიურად გვემატება ახალი ობიექტები. ამჟამად, დაახლოებით, 20 პარტნიორი ობიექტი გვყავს და მოლაპარაკებები კიდევ ბევრ კომპანიასთან გვაქვს.  მაგალითად, თურქეთში და ევროპის ქვეყნებში. არის ისეთი პროდუქტები, მაგალითად, კიტრი და პომიდორი, რომელსაც ზამთრის პერიოდში მხოლოდ ერთი კომპანია აწარმოებს, რადგან საკმაოდ დიდ  ხარჯებთან არის დაკავშირებული მაღალტექნოლოგიური სათბურის მშენებლობა და ამიტომ, ვერ ხდება მასიური წარმოება.ჩვენი პროდუქციის ძირითადი ნაწილი 95% ადგილობრივ ბაზარზე იყიდება, ხოლო 5% ექსპორტზე გადის. ჩვენ ყოველთვის ვცდილობთ, რომ ახალი ბაზრები მოვიძიოთ, თუმცა ჩვენი მთავარი პრიორიტეტი ადგილობრივი ბაზრის დაკმაყოფილებაა. გარდა ამისა, ჩვენ დავამატეთ Herbiadelivery.ge, რაზედაც მოთხოვნა არის და მომხმარებლების ტენდენცია მზარდია. შეიძლება ითქვას, რომ აღნიშნულმა მიმართულებამ გაამართლა", - აცხადებს დავით ჯანელიძე.ცნობისთვის, ''ჰერბიას" მაღალტექნოლოგიური საწარმო წყალტუბოში მდებარეობს. კომპანია  30-მდე დასახელების მწვანილს და ბოსტნეულს აწარმოებს და 200-ზე მეტი ადამიანი ჰყავს დასაქმებული.bp.ge